Misja Boliwia

Sprawozdanie Misja Boliwia

Wyjazd na wolontariat misyjny w Boliwii zaplanowany był na 11 lipca i trwał do końca września. Organizatorem wyjazdu był Wydział Teologiczny UAM. Dzięki władzom wydziału i pomocy parafii pw. Św. Jana Pawła II, parafii św. Jerzego oraz Fary poznańskiej udało nam się uzbierać wystarczającą kwotę pieniędzy, aby bezpiecznie wyruszyć na misję. Nasza podróż rozpoczęła się w Warszawie- z przesiadką we Frankfurcie i Buenos Aires, po 32 godzinach bezpiecznie wylądowałyśmy w Santa Cruz, gdzie z uśmiechem na twarzy czekał na nas Ojciec Piotr Nawrot, misjonarz i współtwórca projektu Misja Boliwia.

Prosto z lotniska wyruszyliśmy do domu Ojca Nawrota, placówki Misjonarzy Werbistów, w której spędziłyśmy parę dni na poznawaniu Boliwijskiej kultury, nowych smaków oraz zaznajomieniem się z planem działania w naszym docelowym punkcie misyjnym - Roboré- miasto położone niedaleko granicy z Brazylią.

W Roboré czekały na nas Siostry Franciszkanki i 15 dziewczynek. Zostałyśmy serdecznie powitane i od razu wdrożone w panujący tam plan dnia. Przez pierwsze dwa tygodnie naszego pobytu, w Boliwii panowały wakacje, dlatego dnie spędzałyśmy na zabawie i nauce z dziewczynkami. Rano prowadziłyśmy lekcje angielskiego- oddzielnie z młodszymi i starszymi dziewczynkami, a od czasu do czasu pomagałyśmy w przygotowaniu obiadu. Po posiłku tańczyłyśmy zumbę, pomagałyśmy w nauce, a wieczorami spędzałyśmy miłe chwile na przeróżnych zabawach czy występach dziewczynek. W wakacje był też czas i przestrzeń na wspólne wyjazdy do "Aguas Calientes".

Po okresie wakacyjnym nasz plan dnia uległ zmianie. Rozpoczęłyśmy wtedy naukę angielskiego w pobliskiej szkole. Zazwyczaj lekcje zaczynały się o 7:30, jednak niezmiennie- ze względu na panujące w Boliwii wysokie temperatury- lekcje trwały do godziny 11:30 z młodszymi klasami, a ze starszymi do 12:00. Po lekcjach wspólnie z siostrami jadłyśmy obiad, a następnie cała Boliwia udawała się na siestę. Po odpoczynku, około godziny 14:00 często piekłyśmy ciastka, ćwiczyłyśmy zumbę i pomagałyśmy w odrabianiu lekcji. Wieczory mijały nam na zajęciach ze składania origami, pomocy w projektach i plakatach do szkoły, a czasem podlewaniu przepięknego ogrodu. Po tych aktywnościach udawałyśmy się na kolacje, podczas których szlifowałyśmy nasz hiszpański rozmowami z Siostrami. Dzień często kończył się mszą w pobliskim kościele, w którym dziewczynki śpiewały kościelne pieśni.

Od tygodniowej rutyny odrywały nas weekendy, podczas których miałyśmy czas na zawzięte rozgrywki meczy piłki nożnej czy koszykówki na szkolnym boisku. Weekendy teoretycznie były dla nas czasem wolnym od pracy, jednak często, mimo to, spędzałyśmy ten czas na zabawie z dziewczynkami. Siostry podczas naszego pobytu pokazywały nam ciekawe rejony dookoła Roboré- właśnie w sobotę czy niedzielę zabierały nas w takie miejsca jak Chorro San Luis, Aguas Calientes, Santiago De Chiquitos, San Ignacio czy nawet miasteczko Korumba w Brazylii.
Gdy zbliżał się koniec naszego pobytu w Roboré, nadszedł również czas pożegnań. Nauczyciele ze szkoły, w której uczyłyśmy, zaprosili nas na kolację pożegnalną, podczas której mogłyśmy podziękować za serdeczne przyjęcie naszej dwójki. W dniu naszego powrotu do Santa Cruz, dziewczynki i Siostry przygotowały dla nas występ pożegnalny, który był podsumowaniem i podziękowaniem za cały pobyt. Ze łzami w oczach, 9 września w nocy opuściłyśmy Roboré, aby udać się na ostatni tydzień wyjazdu misyjnego.

Ostatni tydzień wyjazdu przeznaczony został na zwiedzanie i poznanie Boliwii. 10 września wyruszyłyśmy z Santa Cruz do Sucre, stolicy Boliwii. Tam spędziłyśmy dwa dni, podczas których podziwiałyśmy miasto, muzea, a także miałyśmy okazję oglądać karnawał. Następnego dnia zwiedziłyśmy Tarabuco- wioska, dzięki której mogłyśmy przenieść się w czasie i z bliska poznać Boliwijskie mniejszości narodowe. Następnego dnia wyruszyłyśmy w podróż do Potosi- miejscowości położonej prawie 5000m n.p.m. Kolejny dzień poświęciłyśmy na dalsze oglądanie białego miasta Sucre, jednak ze względu na zmęczenie zdecydowałyśmy się skrócić nasz tydzień zwiedzania i wrócić do Santa Cruz, aby tam odpocząć i przygotować się do powrotu do Polski. Nasz pobyt zakończył się kolacją pożegnalną zorganizowaną przez Ojca Piotra Nawrota.

Wolontariat misyjny był niezwykłym doświadczeniem, które pozostanie z nami do końca życia. Jesteśmy wdzięczne każdej osobie, która przykładała cegiełkę do tego dzieła i dzięki której ten wyjazd był możliwy. Nie tylko poznałyśmy wspaniałą kulturę, osoby i miejsca, ale także wiele nauczyłyśmy się od tamtejszej lokalnej społeczności i doświadczyłyśmy ogromnej miłości. Z chęcią będziemy dzielić się tym doświadczeniem z innymi i zachęcać do brania udziału w dalszych projektach. Mamy nadzieję, że uda nam się wrócić do niezwykłej Boliwii.